മരണമേ നിന്നെ ഞാൻ വെറുക്കുന്നു,
നീയെന്നെ ഞാനല്ലാതാക്കി
എന്റെ പേരിനെ മറന്നു,
'ശവം' എന്നുവിളിക്കും.
അസ്തമയം പ്രകാശം പരത്തുന്നില്ല,
അത് ഇരുട്ടിനു വഴിമാരുന്നതേയുള്ളൂ,
എന്റെ ജന്മത്തിന്റെ പ്രകാശം
ആണക്ക്യാനാണു നീ വരികയെന്നറിയാം.
ഞാൻ നിന്നെ പ്രണയംകൊണ്ട് വരവേൽക്കില്ല,
നിനക്കെന്നിൽ കാമമുണർത്താനാവില്ല,
നിന്റെ തണുത്ത മേനിയോടു അറപ്പാണ്.
എനിക്കറിയാം,
ഒരു നിമിഷത്തിന്റെ ആലസ്യത്തിൽ,
നീയുമായി രെമിക്കേണ്ടിവരും, പക്ഷെ
അന്നും ഞാൻ നിന്നെ വെരുത്തുകൊണ്ടേയിരിക്കും.
നീയെന്നെ ഞാനല്ലാതാക്കി
എന്റെ പേരിനെ മറന്നു,
'ശവം' എന്നുവിളിക്കും.
അസ്തമയം പ്രകാശം പരത്തുന്നില്ല,
അത് ഇരുട്ടിനു വഴിമാരുന്നതേയുള്ളൂ,
എന്റെ ജന്മത്തിന്റെ പ്രകാശം
ആണക്ക്യാനാണു നീ വരികയെന്നറിയാം.
ഞാൻ നിന്നെ പ്രണയംകൊണ്ട് വരവേൽക്കില്ല,
നിനക്കെന്നിൽ കാമമുണർത്താനാവില്ല,
നിന്റെ തണുത്ത മേനിയോടു അറപ്പാണ്.
എനിക്കറിയാം,
ഒരു നിമിഷത്തിന്റെ ആലസ്യത്തിൽ,
നീയുമായി രെമിക്കേണ്ടിവരും, പക്ഷെ
അന്നും ഞാൻ നിന്നെ വെരുത്തുകൊണ്ടേയിരിക്കും.
No comments:
Post a Comment